Bluapple - de fruitschalencontest

Hoezo 50 kg? zette onlangs een oproep op Facebook of iemand de 'Bluapple' wilde testen. Dit blauwe appelvormige wondertje zou de levensduur van je fruit en groenten verlengen. Dat is spekkie naar mijn bekkie, dus meldde ik me aan.

Een paar dagen later kreeg ik een pakketje met 2 prachtige blauwe plastic appeltjes met gaatjes, waarin ieder een zakje zat met korreltjes. Diezelfde dag kreeg ik ook een mailtje met vragen die ik naar eerlijkheid moest beantwoorden. De laatste vraag was het moeilijkst: hoeveel gram groenten en fruit gooi je per week weg?

Eten weggooien vind ik zonde. Zonde van de gemiste kans om er iets lekkers van te maken, zonde van de moeite die de boer erin gestopt heeft en natuurlijk zonde van het geld, bovendien vind ik het een sport om kliekjes tot een nieuwe maaltijd te bereiden. Ik gooi dus niet veel weg. Wel heb ik altijd het meeste moeite met bladgroenten. Als je die niet heel snel gebruikt liggen ze na een paar dagen al te verleppen in de groentenlade. In grammen uitgedrukt tellen bladgroenten niet veel mee, dus daarmee komt mijn wekelijkse weggooi-quotum niet heel hoog. Wel gooi ik wat aardappelschillen weg en heel af en toe fruit, omdat het ineens allemaal tegelijk rijp geworden is. Ik had het van tevoren moeten bijhouden, want het zou zomaar kunnen zijn dat mijn 50 gram ietwat aan de positieve kant is...

De handleiding vertelde dat ik de magische zakjes die in de appeltjes verstopt zaten niet moest openmaken: de magische appeltjes konden zo in de fruitschaal en de groentenla van de koelkast worden gelegd. Omdat mijn fruitschaal altijd vrij snel leeg is besloot ik extra veel in te kopen en dit te verdelen over 2 testschalen: een mét en een zonder Bluapple.

Testschalen dag 1

Het meest benieuwd was ik naar de bananen, omdat die hun ondergang altijd zo luid markeren met donkerbruine vlekken. Verder had ik nog appels, kiwi's en sinaasappels, maar wij leven hier in een huis met fruitmonsters, dus die hadden geen lang leven beschoren. Later moest ik zelfs mijn gevlekte testobjecten op het laatste moment nog redden uit gretige kinderhandjes.

Vier dagen later was er in de schalen nog niet heel veel verschil te zien, afgezien van de kaalslag en een paar kleine vlekjes op de beide bananen.

Bananen dag 4

bananen dag 14

In 14 dagen waren de schalen leeggeroofd en opnieuw gevuld, alleen mijn dierbare testbananen hadden de tand des tijds overwonnen.
De Bluapple had inderdaad de banaan in zijn mandje (banaan links) enigszins beschermd tegen ontbinding. De strepen op zijn velletje zijn markeringen van het doorliggen in zijn bamboe schaal. Zijn onbedwelmde broertje rechts heeft duidelijk meer te lijden gehad onder de tijd.

Toen ik de vruchten omdraaide was duidelijker te zien wat de Bluapple doet: de rechter banaan is zowel aan de onder- als bovenkant even gevlekt, terwijl de testbanaan die bij de Bluapple mocht liggen voornamelijk vlekken heeft door het liggen, dus op die plek waar geen lucht langs kon stromen.

bananen dag 14

Mijn constatering is dat het werkt: de Bluapple-banaan is de twee weken doorgekomen met minder vlekjes dan zijn broertje aan de andere kant van de huiskamer. Maar hoe significant is dat dan?

Beide bananen zijn momenteel heel erg toe aan verwerking in een smoothie of een pancake. Als ik er een levensduur aan zou willen geven zou ik in deze setting zelfs de Bluapple-banaan eerder verwerken, omdat deze een lelijke ontbindingsplek heeft gekregen aan de onderkant, die waarschijnlijk is veroorzaakt door een ander stuk fruit. Dit heeft de Bluapple niet kunnen voorkomen, omdat deze alleen werkt waar lucht kan circuleren. Als alle fruit genoeg lucht had gekregen om door de Bluapple bedwelmd te worden, dan had de banaan toch zeker een hele dag langer geleefd en ik weet niet of ik dat nou de moeite vind van de $ 9,99 exclusief verzendkosten per jaar voor een refill.
Ik verwerk mijn banaan gewoon een dagje eerder, maar misschien werkt het beter in een afgesloten ruimte als de groentenla?